เนื้อเพลง สันดานเก่า โดย กระต่าย พรรณนิภา

กอดอ้ายบ่ลง
อย่าพึ่งหลงเจ้าของว่าน้องถิ่มอ้ายบ่ได้
คนหลายใจมักง่าย
บ่แม่นควายโตเก่าสิยอมให้ตั๋วซ้ำๆ ซากๆ

อ้ายเอาความเชื่อใจน้องไปล้มละลาย
เอาคำว่าให้อภัยออกไปใช้หากิน
เอาคารมร้อยเล่ห์เหลี่ยมมาตั๋วน้องจนชิน
ฝังลึกเป็นสันดาน

น้องกะหลงเชื่อใจอ้ายตั้งดนตั้งนาน
พึ่งสิฮู้อ้ายมีชู้จนผู้คนกล่าวขาน
คนบ่มีจรรยาบรรณบ่ถือซาหัวมัน
ถือว่าเป็นทาน

ความฮักมันกินบ่ได้คือข้าว
กะฮู้ว่าฮักคนผิด ชีวิตสิชิบหาย
อย่าไปคึดเสียดาย พวกผู้ชายพันธุ์นี่

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้
คั่นยังเอานิสัยหลายใจบ่ฮู้จักพอมาใช้
ยังฮักผู้ได๋บ่เป็นยังฮักเล่นๆ หน้าด้านบ่อาย
เอานิสัยเก่ามาใช้ ออกล่าออกลายบ่ฮู้จักอิ่ม

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้
กะอย่าพึ่งมันใจว่าน้องนี่ไปจากอ้ายบ่ได้
บ่แม่นแม่แม่นพ่อ สิได้ตามงึดตามง้อแต่อ้าย
พึ่งมาพ้อกันตอนใหญ่
ซำคนหลายใจไผสิเอาไปเฮ็ดแนว
ให้เสียวงศ์ตระกูล

ความฮักมันกินบ่ได้คือข้าว
กะฮู้ว่าฮักคนผิด ชีวิตสิชิบหาย
อย่าไปคึดเสียดาย พวกผู้ชายพันธุ์นี่

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้
คั่นยังเอานิสัยหลายใจบ่ฮู้จักพอมาใช้
ยังฮักผู้ได๋บ่เป็นยังฮักเล่นๆ หน้าด้านบ่อาย
เอานิสัยเก่ามาใช้ ออกล่าออกลายบ่ฮู้จักอิ่ม

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้
กะอย่าพึ่งมันใจว่าน้องนี่ไปจากอ้ายบ่ได้
บ่แม่นแม่แม่นพ่อ สิได้ตามงึดตามง้อแต่อ้าย
พึ่งมาพ้อกันตอนใหญ่
ซำคนหลายใจไผสิเอาไปเฮ็ดแนว
ให้เสียวงศ์ตระกูล